Oxford Üniversitesi’nden jeolog Claire Nichols tarafından yürütülen çığır açıcı bir çalışma, Grönland’daki Isua’da bulunan 3,7 milyar yıllık kayalarda Dünya’nın manyetik alanına dair kanıtlar ortaya çıkardı. Bu antik taşlar, bugün gezegenimizi korumaya devam eden görünmez yapıya çarpıcı bir şekilde benzeyen gezegenin manyetosferinin kalıntılarını içeriyor. Bu heyecan verici keşif, gezegenimizin manyetosferine en erken bakışı sunuyor ve bilim insanlarının, yaşamın ortaya çıkmasına ve Dünya atmosferinin gelişimine yol açan faktörleri çözmelerine yardımcı olabilir. Araştırma ekibi, milyarlarca yıl boyunca tektonik faaliyetlerden korunmuş bir alan olan Suprakrustal Kuşak’taki antik kayalardaki demiri inceledi. Ekip, 3,7 milyar yıl önceki manyetik alan gücünün en az 15 mikrotesla olduğunu ve bu değerin şaşırtıcı bir şekilde günümüzün yaklaşık 30 mikrotesla olan gücüne yakın olduğunu tespit etti.
Bu da Dünya’nın manyetik alanını oluşturmaktan sorumlu olan erken jeodinamonun bugün olduğu kadar etkili ve verimli olduğunu gösteriyor. Archean döneminde Güneş daha aktifti ve güneş rüzgarı daha güçlüydü. Çalışma, Dünya’nın manyetik alanının zaman içinde artan bir koruma sağladığını ve muhtemelen yaşamın ortaya çıkmasında rol oynadığını öne sürüyor. Araştırmacılar, manyetik alanın koruması belirli bir seviyeye ulaşana kadar yaşamın ortaya çıkmamış olabileceğine inanıyor. Bu bulgular, Archean döneminde önemli miktarda iyonize ksenon ve hidrojenin kaybolduğuna dair kanıtlar bulunduğundan, Dünya atmosferinin oluşumuna da ışık tutabilir. Biraz daha zayıf bir manyetik alan, kutuplarda güneş rüzgarlarına daha fazla maruz kalmaya izin vermiş olabilir. Manyetik alanın Archean’dan itibaren nasıl davrandığını ve değiştiğini belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır, ancak Dünya’nın 3,7 milyar yıl öncesinden beri içsel bir manyetik alanı koruduğu artık kesindir.