Arthritis and Rheumatology’de yayınlanan yeni bir makaleye göre, hücreler arası iletişimden sorumlu hücre dışı veziküller, sistemik sklerozda fibrozisin itici gücü olabilir. Fibrozis olarak bilinen sert ve katılaşmış doku ile karakterize olan sistemik skleroz (skleroderma olarak da bilinir) diğer organların yanı sıra cildi de etkileyebilir. Çoğu araştırma fibrozisin patolojisine ve başlangıç noktasına odaklanmıştır, ancak Güney Carolina Tıp Üniversitesi’ndeki araştırmacılar fibrozisin yayılmasına neyin sebep olduğuna odaklanmaktadır. Elde ettikleri sonuçlar, fibrozisin yayılmasını yavaşlatacak ve sklerodermanın hastalar üzerindeki yükünü azaltacak terapötiklerin yolunu açabilir. Hücre dışı veziküller (EV’ler) lipitlere bağlıdır. Nükleik asitleri, proteinleri ve diğer lipitleri bir hücreden diğerine taşır ve yeni araştırmalar, kargoları değiştirilebilirse hedefe yönelik ilaç tedavisi için potansiyellerini göstermektedir. Ulusal Sağlık Enstitüleri’ne göre EV’ler, sentetik versiyonları gibi bağışıklık tepkisine yol açmadıkları ve vücutta yaygın olarak bulundukları için başarılı bir ilaç platformu haline gelebilecek etkili taşıyıcılardır.
Carol Feghali-Bostwick, Ph.D., MUSC’nin romatoloji ve immünoloji bölümünde Seçkin Profesör ve SmartState ve Kitty Trask Holt Skleroderma Araştırmaları için Bağışlanmış Kürsü Başkanı ve aynı zamanda makalenin baş yazarıdır. Otoimmün bir bağ dokusu hastalığı olarak kabul edilen sklerodermanın üç ayırt edici özelliğine işaret ediyor: vasküler anomaliler, bağışıklık sistemi düzensizliği ve fibrozis. Fibrozis ile hücreler kolajen gibi çok fazla hücre dışı matris bileşeni üretir. Bu proteinlerin çok fazlası birikir ve dokuların kalınlaşmasına neden olur. Örneğin kalınlaşmış veya sertleşmiş akciğerler genişleyemez ve yeterince oksijen toplayamaz. Ayrıca sklerodermadan kaynaklanan fibrozisi, diğer hastalıkların neden olduğu fibrozise çok benzemesi anlamında prototipik bir hastalık olarak tanımlıyor. Skleroderma hastalarında fibrozisi tedavi etmenin yollarını bulmak, diğer hastalıkların neden olduğu fibrozisi de tedavi edecektir. “Astım solunum yollarının fibrozudur, alkolik karaciğer sirozu karaciğerin fibrozudur” dedi. “Sklerodermanın anlaşılması, tüm bu diğer rahatsızlıkların da daha iyi anlaşılmasına kapı açacaktır. Ve yeni tedavi gelişmelerinin bu diğer koşullarda da etkili olması muhtemeldir.”
Feghali-Bostwick ve ekibi, sklerodermalı hastaların akciğer dokusundan salınan EV’leri (Hücre dışı vezikülleri) inceledi. Fibrotik akciğerlerin sağlıklı akciğerlere kıyasla sadece daha fazla EV salgılamakla kalmadığını, aynı zamanda sağlıklı akciğerlere kıyasla daha fazla fibrotik protein içeren EV’ler de salgıladığını tespit ettiler. Önceki çalışmalar EV’ler ile kargo olarak taşıdıkları fibrotik sinyaller arasında korelasyonlar olduğunu göstermiştir ve bu son çalışma bu bulguları daha da desteklemektedir. Araştırma ekibi ayrıca EV’lerin sağlıklı akciğerlerde uykuda olan fibroblastları aktive edebildiğini, bunun da o bölgede fibrozis gelişimini ve fibrotik yayılma zincirini başlattığını buldu. Feghali-Bostwick, akciğerleri terk ettikten sonra etkisini belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu söylüyor. EV’ler kargo bozulmasına karşı koruma sağlayarak hücreler arası iletişim ve malzeme taşıyıcısı olarak etkinliklerini artırır, ancak aynı zamanda daha tehlikeli fibrotik çoğalmaya da yol açar. Feghali-Bostwick bu araştırmayı klinik açıdan heyecan verici buluyor çünkü EV iletişimini durdurmak veya kargolarını değiştirmek, skleroderma hastalarının yanı sıra diğer bozukluklar ve hastalıklar nedeniyle fibrozisi olanlar için de tedavi edici bir olasılık haline gelebilir. “Araştırma henüz erken aşamalarında” dedi. “Ancak tedavi için EV’lerden yararlanabilecek olmamız çok umut verici.” ifadelerini kullandı.