Epidemiyoloji ve Toplum Sağlığı Dergisi’nde online olarak yayınlanan uzun dönemli büyük bir çalışmanın bulgularına göre, ebeveynlerden birinin erken kaybının kümülatif sağlık ve ekonomik sonuçları erkek çocuklar için kız çocuklardan daha fazla olabilir. Veriler, 21 yaşından önce bir ebeveynin ölümünü deneyimlemenin, her iki cinsiyet için de kötü ruh sağlığı ve yetişkinlikte daha düşük kazanç veya işsizlik ile güçlü bir şekilde bağlantılı olduğunu göstermektedir. Daha önce yayınlanan araştırmalar, erken ebeveyn ölümü ile çocuğun sonraki sağlığı ve refahı arasında bir bağlantı olduğuna işaret etmiştir. Ancak araştırmacılar, hiçbir çalışmanın yüksek kaliteli kayıt verilerinden yararlanmadığını ve çok azının kümülatif etkilere veya cinsiyetin potansiyel etkisine baktığını söylüyor.
Bu nedenle, 21 yaşından önce bir ebeveynin ölümünü tecrübe etmenin 26-30 yaşları arasında çeşitli kötü ruh sağlığı ve işgücü piyasası sonuçları ölçütlerinden herhangi biriyle ilişkili olup olmadığını ve varsa cinsiyetin ne gibi bir etkisi olabileceğini belirlemek için Finlandiya’dan ülke çapında kayıt verilerini kullandılar. Araştırmaya 1971-1986 yılları arasında doğan ve 2016 yılı itibariyle en az 30 yaşına ulaşmış yaklaşık 1 milyon Finli (962.350) dahil edilmiştir. İlgili kayıt verileri, ebeveynlerin ölüm belgelerini; neredeyse tamamı eğitimlerini tamamlamış ve 30 yaşına kadar işgücü piyasasına girmiş olan çocuklarının tıbbi ve eğitim kayıtlarını, hastalık izni sürelerini ve vergi beyannamelerini içermektedir. Yaklaşık her 6 kişiden 1’i (%15; 145.673) 31 yaşından önce ebeveynlerinden birini kaybetmiştir. Bu kişilerin %5’inden azı annelerinin, yaklaşık %12’si ise babalarının ölümünü yaşamıştır. Ebeveyn ölümü olasılığı yaşla birlikte keskin bir artış göstermiş, çocuk 6 yaşına gelmeden önce %1’in altında iken 26-30 yaşları arasında %5’in biraz altına düşmüştür. Babaların, çocukları 21 yaşına gelmeden önce ölme olasılığı annelere göre yaklaşık 3 kat fazladır. Yaklaşık 65.797 kişi 21 yaşından önce bir ebeveynini kaybetmiştir ve bu durum, 30 yaşından sonra bunu yaşayanlara kıyasla daha yüksek oranda akıl hastalığı nedeniyle hastaneye yatışla ilişkilendirilmiştir.
Erkeklerin kadınlardan daha savunmasız olduğu görülmüştür. Hastaneye yatırılma olasılıkları %70 daha fazla; kadınlar için eşdeğer rakam ise %52 şeklindeydi. Madde kullanım bozuklukları ve kasıtlı olarak kendine zarar verme, hastaneye yatışın en yaygın nedenleri olarak belirlenmiştir. Ancak bu durum cinsiyete göre değişmektedir. Annelerini erken kaybeden erkek çocuklar ve genç erkekler, annelerini 30’lu yaşlarında kaybedenlere kıyasla kasıtlı kendine zarar verme nedeniyle hastaneye yatma olasılığının yaklaşık 2,5 katına sahiptir. Benzer şekilde, babalarını erken kaybeden kız çocukları ve genç kadınların madde kullanım bozukluğuna sahip olma olasılığı, bu durumu yaşamayanlara göre yaklaşık iki kat daha fazladır. Erken anne ölümü de stres bozukluklarında önemli (%88) bir artışla ilişkilendirilmiştir. Ebeveynlerinden birini erken kaybedenler arasında ruh sağlığı bozuklukları için ilaç kullanımı, her iki cinsiyette de bunu yaşamayanlara göre %18 ile %33 arasında daha yüksekti. Hastalık izni de her iki cinsiyette de daha fazla görülmüştür. Ebeveynlerden birini 21 yaşından önce kaybetmek, her iki cinsiyet için de daha az eğitim yılı, daha düşük yıllık kazanç ve 26-30 yaşlarında daha fazla işsizlik dönemiyle ilişkilendirilmiştir. Eğitim yıllarındaki en büyük (%4) azalma (yarım akademik yıldan fazlasına eşdeğer) annelerini erken kaybeden kızlar arasındaydı.
Kazançlar ve istihdam üzerindeki tahmini etkiler genellikle erkekler için daha büyüktür; babanın erken ölümü yıllık kazançlarda yaklaşık %16,5’lik bir azalma ve düzenli çalışma olasılığında %6’lık bir düşüş ile ilişkilendirilmiştir. Kadınlar için karşılık gelen tahminler sırasıyla %11 ve %4’tür. Araştırmacılar, çalışmanın en güçlü yanlarının ülke çapında nüfus verilerinin kullanılması, kapsamlı izleme ve hem ikinci hem de birinci basamak psikiyatrik sağlık kayıtları olduğunu söylüyor. Ancak bunun gözlemsel bir çalışma olduğunu ve bulunan ilişkileri etkilemiş olabilecek kişilik özellikleri gibi potansiyel olarak etkili tüm faktörleri hesaba katamayacağını kabul ediyorlar. Ayrıca analizin hafif ruh sağlığı sorunlarını kapsamadığını ve çocukluktaki (paylaşılan) genetik ve çevresel faktörleri hesaba katmadığını, bunların hepsinin etkili olabileceğini kabul ediyorlar. Yine de şu sonuca varmışlardır: “Erken ebeveyn ölümü, hem erkekler hem de kadınlar için yetişkinlikte çocukların kötü ruh sağlığı riskinin daha yüksek olmasıyla güçlü bir şekilde ilişkilidir, ancak tahmin edilen olasılık oranları genellikle erkekler için niceliksel olarak daha büyüktür.” Benzer şekilde, bir ebeveyni erken kaybetmek “çocukların yetişkinlikteki işgücü piyasası sonuçlarıyla (yani istihdam ve kazanç) olumsuz ilişkilidir ve bu ilişkiler erkekler için niceliksel olarak daha büyüktür.”