Tel Aviv Üniversitesi’nin çığır açan bir araştırması, daha önce bilinmeyen yaklaşık 100.000 yeni virüs türü keşfetti; bu da şimdiye kadar bilinen RNA virüslerinin sayısında dokuz kat artış anlamına geliyor. Bu virüsler toprak örnekleri, okyanuslar, göller ve diğer ekosistemlerden elde edilen küresel çevre verilerinde keşfedildi. Bu keşif, anti-mikrobiyal ilaçların geliştirilmesine yardımcı olabilir ve tarımsal açıdan zararlı mantar ve parazitlere karşı koruma sağlayabilir.
Doktora öğrencisi Uri Neri, Tel Aviv Üniversitesi Wise Yaşam Bilimleri Fakültesi Shmunis Biyotıp ve Kanser Araştırmaları Okulu’ndan Profesör Uri Gophna’nın rehberliğinde çalışmayı yönetti. Araştırma, ABD merkezli araştırma kuruluşları NIH ve JGI’nin yanı sıra Fransa’daki Pasteur Enstitüsü ile işbirliği içinde yürütüldü. Çalışma prestijli Cell dergisinde yayımlandı ve dünya çapında yüzden fazla bilim insanı tarafından toplanan verileri içeriyordu.
Virüsler genetik parazitlerdir, yani genetik bilgilerini çoğaltmak, yeni virüsler üretmek ve enfeksiyon döngülerini tamamlamak için canlı bir hücreyi enfekte etmeleri gerekir. Bazı virüsler insanlara zarar verebilecek hastalık yapıcı ajanlardır (koronavirüs gibi). Yine de virüslerin büyük çoğunluğu bize zarar vermez ve bakteri hücrelerini enfekte eder. Hatta bazıları biz farkında olmadan vücudumuzun içinde yaşar.
Uri Neri, çalışmanın dünya çapında binlerce farklı örnekleme noktasından (okyanuslar, toprak, kanalizasyon, gayzerler vb.) genetik bilgi çıkarmak için yeni hesaplama teknolojileri kullandığını söylüyor. Araştırmacılar, RNA virüslerinin genetik materyali ile konakçıların genetik materyalini birbirinden ayıran sofistike bir hesaplama aracı geliştirdi ve bunu büyük veriyi analiz etmek için kullandı. Bu keşif, araştırmacıların virüslerin evrimsel gelişimleri boyunca farklı konakçılara uyum sağlamak için nasıl çeşitli iklimlendirme süreçlerinden geçtiklerini yeniden yapılandırmalarını sağladı. Araştırmacılar bulgularını analiz ederken, çeşitli patojen mikroorganizmaları enfekte ettiğinden şüphelenilen virüsleri tanımladılar ve böylece onları kontrol etmek için virüsleri kullanma olasılığını ortaya çıkardılar.
Genel olarak, sonuçlar Orthornavira’nın, özellikle de bakterilerle ilişkili RNA virüslerinin çeşitliliğinde büyük bir genişleme olduğunu göstermektedir. Buna ek olarak, en son taksonomik şemaya nispeten küçük değişiklikler getirerek genel sağlamlığını desteklemektedir. Ayrıca, RNA virüslerinin birden fazla protein işlevine sahip olduğu tahmin edilmektedir. Bu çalışma, eşlik eden web sitesi (riboviria.org) veya Zenodo depozitosu aracılığıyla erişilebilen çok sayıda dizi ve türev üretmiştir. Araştırmacılar bu kaynağı kullanarak gelecekteki araştırmalarda yeni RNA virüslerini tanımlarken anlamlı bir bağlam elde edebilirler. Örneğin, belirli viral soyların ekolojik dağılımları hakkında bilgi edinerek veya belirli protein alanlarına açıklama getirerek. Ayrıca, bu kaynak araştırmacılara daha fazla karakterize edilebilecek anahtar RNA virüs genomlarını tanımlamada yardımcı olabilir.